Terug
1982 ’t klenste plekske
Arrangement: Wim Lazeroms
Tekst: Jeanne Meesters en Frans Thijs
Muzikale Uitvoering: Schuurtoeters
Zang: Frans Thijs met Raad van 11 van 1982
Refrein:
’t Kleinste plekske op de wereldkaort,
Kunde bekaant nie finne.
Bossenoot ‘t is klender dan ne taort,
Ge benter zonder arig binne.
Zakte mee oe iele in de smoor,
Daor motte nie mee zitte.
’t Is carnaval dus zak mar lekker door,
Want in de smoor valt niet te spitte.
1e Couplet
We zen wel nie zo groot,
maar onze optocht mag t’r zijn.
In eel de buurt daor kenne z’ons,
we zen toch nie zo klein.
De blaoskapel die blaost,
di deuntjes zonder moeite mee.
Want blaoze kunne z’allemaol,
ze blaoze wel voor twee.
Refrein:
2e Couplet
We zen d’r wir mee heel d’n hoop,
kom doed'is wak us vraog.
Zet u’s ne stap kom van de stoel,
en doe dis nie zo traog.
Nun echte Bossenooienaer,
die host van eiges mee.
Want hosse kunne w’allemaal,
we hosse wel voor twee.
Refrein:
Men kan toch wel stellen dat "'t kleinste plekske" hét carnavalsnummer, of beter gezegd, 'het volkslied', is van Bosschenhoofd alias Smoorfrêterslaand. Practies bij alle (officiële) aangelegenheden wordt dit lied ten gehore gebracht en omdat het door al de jaren heen steeds wordt gebruikt is ondertussen iedereen met volle borst aan het meezingen. Advies: elke Smoorfrêter moet kunnen meezingen!